نقش پدر در احساس امنیت کودک

پدر نقش حامی و پشتیبان را در زندگی کودک ایفا می‌کند. هر قدر کودک پدرش را قدرتمندتر درک کند، بیشتر احساس امنیت می‌کند. منظور از قدرت، قدرت بدنی نیست بلکه مقصود اقتدار و قدرت حل مسائل و مشکلات به بهترین و منطقی‌ترین نحو می‌باشد. 
شاید جالب باشد بدانید که معمولاً پدران دیکتاتور جایگاه قدرتمندی در ذهن فرزندانشان ندارند. بیشتر ترس است که این کودکان را به پدرانشان متصل می‌کند و نه احترام و احساس دلگرمی. 
کودکان به پدرانی نیاز دارند که در موقع سختی بتوانند به آن‌ها رجوع کنند و از آن‌ها درخواست کمک نمایند. پدرانی که بدون سر و صدای زیاد و همراه با رازداری مشکلات کودکانشان را حل نمایند.

نکاتی که باید در مورد دو قلوها رعایت کنیم

مشکلی که معمولا والدین دو قلوها باهاش مواجه میشن، اینه که یکی از قل ها به اون یکی زور میگه و قل دوم خیلی مظلومه و از حق خودش نمی تونه دفاع کنه. 
برای رفع این حالت، بهتره چند نکته رو رعایت کنیم 
1- در محیط های خارج از خونه بهتره با هم نباشند. مثلا در مدرسه تو دو تا کلاس مختلف باشند
2- دوستای متفاوتی داشته باشند
3- شرایطی رو ایجاد کنیم که قل زورگوتر بیشتر با بچه های بزرگ تر از خودش بازی کنه و قل مظلوم تر با بچه های کوچکتر
4- لازم نیست که همیشه بچه ها لباس های یکسان بپوشند. با پوشیدن لباس های متفاوت فردیت اونا بهتر حفظ میشه
5- مراقب قل مظلوم تر باشید ولی با قل دیگه هم با محبت رفتار کنید
بر اساس سخنان دکتر فرهنگ هلاکویی

آموزش مفهوم مالکیت به کودکان

آدرس لینک مستقیم در اینستاگرام :
 http://instagram.com/p/1VVIOfQrCd/

خشم شدید در کودکان

بعضی از کودکان ناگهان دچار خشم شدید می شوند، جیغ می زنند، گریه می کنند، روی زمین می افتند و غلت می خورند و مشت و لگد می زنند.

در این شرایط چه اتفاقی برای کودک می افتد و چگونه می توان او را آرام کرد؟

چگونه احساس حسادت را در فرزندمان کنترل کنیم؟

حس حسادت در کودکان، احساسی طبیعی است اما اگر کودک هر بار بخواهد خودش را با بقیه مقایسه کند دچار مشکلاتی خواهد شد. به همین علت لازم است به کودکتان یاد بدهید که بتواند احساس حسادت خود را کنترل کند. بدین ترتیب نه تنها احساس بهتری خواهد داشت بلکه بهتر می‌تواند با دیگر کودکان برخورد کند و روابط اجتماعی بهتری داشته باشد. 

باید ها و نباید ها در آموزش کنترل مدفوع به کودکان

بایدها و نبایدها در آموزش کنترل ادرار به کودکان

با کودکی که می خواهد همه چیز را با جیغ و گریه به دست آورد، چگونه رفتار کنیم؟

دربرخورد با این رفتار کودک، به هیچ وجه نباید به جیغ‌های او اعتنا کرد. وقتی یک کودک با جیغ‌زدن یا پرخاشگری به خواسته‌های خود می‌رسد، می‌آموزد که این رفتار را تکرار کند. اگر پدر و مادر به جیغ‌‌زدن فرزندان خود توجه کنند، این رفتار را در او تقویت می‌کنند.

در چنین وضعیتی باید از تکنیک نادیده گرفتن، استفاده کرد. یعنی در کنار او هستیم ولی نه به او نگاه می‌کنیم نه با او حرف می‌زنیم، فقط خودمان را مشغول می کنیم بدون این‌که با او ارتباط برقرار کنیم. این طوری کودک متوجه میشود بدون ارتباط با پدر و مادر، هیچ لذتی برایش وجود نخواهد داشت. اگر این کار را ادامه دهیم رفتار ناپسندش را ترک میکند.

در کنار نادیده گرفتن، باید به تقویت رفتارهای مثبت کودک هم توجه کنیم تا میزان پرخاشگری کم شود. باید کاری کنیم که کودک حس کند راه دیگری نیز وجود دارد که میتواند به پدر و مادرش نزدیک شود و با داد و فریاد به هیچ نتیجه‌ای نمی رسد.

چرا بچه ها گاز می گیرند؟

گاهی اوقات والدین با دیدن برخی رفتارها در کودک خود مضطرب می شوند و به دنبال علت رفتار و راه حل های آن می گردند. یکی از این رفتارها، گاز گرفتن است. والدین وقتی می بینند که فرزندشان بچه های دیگر را گاز می گیرد تا اسباب بازی آنها را صاحب شود، یا مادرش را گاز می گیرد تا به بیسکویت مورد علاقه اش برسد و یا با ناراحتی برادر کوچکش را گاز می گیرد، به شدت ناراحت می شوند و  به دنبال روشی برای مقابله با این رفتار ناپسند کودک خود می شوند. 

به بچه ها «نه» گفتن را بیاموزیم

بسیاری از کودکان فکر می کنند وقتی کسی، از آنان چیزی یا کاری را بخواهد و آنها زیر بار نروند و به خواسته اش تن در ندهند، آن شخص می رنجند یا عصبانی می شود. بدتر از همه اینکه این کودکان خودشان را بدهکار می دانند و سرزنش می کنند!
اما همانطور که می دانید، نمی شود رضایت همه مردم را جلب کرد و هر چه آدم بیشتر تلاش کند ناخوشنودی و رنجش دیگران از او بیشتر می شود تا جایی که مساله سوء استفاده پیش می آید. از آن بدتر اینکه شخص، گرفتار آزردگی از خود یا خستگی و خشم و اندوه و سرخوردگی می شود! در چنین شرایطی آدم متوجه چیز عجیبی می شود: بیش از آنکه به خاطر رشد و پرورش خودش تلاش بکند، توانایی هایش را برای خواسته های دیگران به کار برده است.
کودک باید دریابد لزومی ندارد همواه به خواسته های دیگران، به خصوص آنهایی که عضو خانواده نیستند،تن بدهد. چه بسا افراط در اینگونه رفتارها، موجب بیزاری از خویشتن بشود. بنابراین باید تلاش کرد کودکان حدو مرز رفتار اجتماعی درست و شایسته را بهتر بشناسند و از آن مهمتر، این حد و مرزها را تمرین کنند و در موقع لزوم بتواند از آن استفاده کند.
والدین با روش های مختلف مثل کتاب خواندن، بازی کردن، ایفای نقش و قصه گویی می توانند این مهارت ها را به بچه ها یاد بدهند.