ریفلاکس معده به
مفهوم برگشت محتویات معده به داخل مری می باشد. از شایعترین علایم میتوان به
سکسه های طولانی همراه با احساس ناخوشایند و بی قراری در نوزاد حین شیر خوردن و یا
بلافاصله بعد از شیر خوردن، خروج شیر از گوشه لب و در موارد شدیدتر استفراغ شیر و
محتویات معده با خروج از دهان و بینی نوزاد، بی قراری و گریه های
شدید و طولانی که به سختی فابل کنترل می باشد.
از سایر علایم میتوان به احساس گرسنگی مداوم، تاخیر در آروغ زدن یا آروغ زدن همراه درد، مکیدن شست و انگشتان دست توسط نوزاد، پریدن از خواب همراه با جیغ زدن، ناله کردن در خواب، عرق کردن سر و صورت هنگام شیر خوردن، سردی کف دست و پای نوزاد، رنگ پریدگی در ناحیه صورت و لبها هنگام شروع دردها و آبریزش مداوم از دهان همراه با احساس درد در بلعیدن اشاره نمود.
اگر ریفلاکس معده در نوزاد به موفع شناخته و کنترل نگردد علایم ثانویه همچون گرفتگی بینی، خس خس سینه، سرفه های گهگاه، تغییر صدای نوزاد هنگام گریه و احساس لرزش در ناحیه بین کتف ها و پشت قفسه سینه هنگام شیر خوردن ظاهر خواهند شد و با دقت به چهره نوزاد در هنگام خواب میتوان علائم مربوط به بالا آمدن شیر در گلو وبلع مجدد آن همراه با تغییر حالت چهره نوزاد به صورت اخم کردن و ناله کردن متعاقب آنرا مشاهده نمود.
این علائم با بی قراری های مربوط به
کولیک نوزادی فرق دارد. کولیک در نوزادان با قرمز شدن صورت نوزاد و جمع کردن پاها
داخل شکم همراه می باشد و با داروهای ضد کولیک و تغییر وضعیت خواباندن نوزاد یا
گرم کردن و مالش دادن شکم کنترل می شود. ولی دردهای ناشی از ریفلاکس همراه با
وضعیت کمانی در نوزاد (خم کردن سر به عقب،بالا دادن شکم و کمر و صاف و کشیده
نگهداشتن پاها) بوده وبه سختی کنترل خواهند شد.
از دیگران
علائم ریفلاکس می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1.
نوزادان مبتلا به ریفلاکس معده اغلب از نظر والدین نوزادانی هستند بی قرار ناآرام
و پر جنب و جوش که نگهداری از آنان سخت و گاهی طاقت فرسا می باشد. این نوزادان
بسیار کم خواب و عادت به بغل شدن داشته و در جای خود احساس آرامش ندارند لذا
والدین اغلب مجبورند ساعتها نوزاد را در بغل نشسته یا ایستاده نگهدارند و به
اصطلاح این نوزادان به شدت بغلی هستند.
2.
نوزادان مبتلا اغلب تحمل محیط های گرم را ندارند و در صورت گرم بودن محیط و
پوشانده شدن با پتو بی قرار می شوند.
3.
نوزادان و شیرخواران مبتلا از اواخر 3 ماهگی در طول روز و هنگام هوشیاری از گرفتن
سینه مادر خودداری می کنند و تنها در هنگام خواب سینه مادر را می گیرند.این
نوزادان هنگام شیرخوردن بسیار بازیگوش یا بی قرار به نظر می رسند و به طور مکرر
سینه را رها می کنند.
4.
شیرخواران مبتلا به شدت انگشت،دست و هر چه را که می توانند به دهان برده و به نظر
می رسد هیچگاه کامل سیر نمی شوند.
5.
شیرخواران مبتلا اغلب پرجنب و جوش بوده بسیار تکان می خورند و از نظر والدین
کودکانی هستند بیش فعال.
6.
شیرخواران مبتلا تمایل زیادی به خوردن غذا به خصوص غذاهای سفره از چهارماهگی ازخود
نشان می دهند و به شدت دچار آبریزش از دهان و بیرون آوردن زبان از دهان و حرکاتی
شبیه به جویدن و بلعیدن می شوند.
7.
شیرخواران و کودکان مبتلا اغلب اوقات گوشهای خود را کشیده و یا موهای خود را می
کنند و مالیدن چشمها در این شیرخواران شایع و گاه باعث نگرانی والدین میگردد.
8. این
شیرخواران تمایل به پرت کردن خود از بغل مادر و یا زدن سر خود به چانه مادر هنگام
در آغوش بودن دارند و بعدا" در دوران کودکی نیز بیش از سایرین سر خود را به
هرجایی می کوبند.
9. کودکان
بزرگتر مبتلا گاه با فروبردن انگشت در دهان باعث تحریک استفراغ در خود می شوند.
10.
شیرخوار مبتلا به ریفلاکس معده اغلب تمایلی به راه رفتن به صورت چهار دست و پا
نداشته و زودتر از سایر شیرخواران راه میافتد.
11. اکثر
شیرخواران و کودکان مبتلا خواب ناآرامی دارند و علاوه بر اینکه زود از خواب می
پرند در طول مدت خواب نیز بسیار تغییر جا می دهند و گاه با شدت پاهای خود را روی
تشک می کوبند.
12.
کودکان مبتلا اغلب تمایل دارند با بالا زدن پیراهن خود شکم خود را به جاهاب سرد و
سفت فشار دهند.
13.
شیرخواران مبتلا معمولا" دیرتر از سایرشیرخواران هم سن خود دندان در میاورند
و درآمدن دندان در آنها مشکل تر و با بی قراری بیشتری همراه است،و نکته آخر این که
این شیرخواران و کودکان اغلب
به علت گرفتگی بینی و سرفه های طولانی بیمار یا سرماخورده به نظر می رسند.
به تمام والدین گرامی توصیه می
شود در صورت مشاهده هر کدام از علامت های ذکر شده در نوزاد یا شیرخوار خود
پزشک معالج کودک خود را در جریان بگذارند تا با بررسی دقیق و در صورت لزوم
درمان به موقع توسط پزشک علاوه بر کنترل درد و بی قراری در نوزاد، از
عوارض ثانویه هم جلوگیری شود.
منبع : وب سایت رسمی دکتر بهروز مقدادی (متخصص کودکان)
سلام
عالی بود
یاحق