ایجاد اعتماد به نفس در کودک و شکل گیری احساس ارزش فردی، پایههای آینده فرزندتان را پی میریزد، زمانی که باید چیزهای تازه را به تنهایی تجربه کند. هدف شما در مقام والد، اطمینان خاطر از این است که فرزندتان غرور و احترام به خود را در درون خود ایجاد کرده و همین طور ایمان به توانایی خود در مقابله با چالش های زندگی را کسب کرده است.
در ادامه با روش های افزایش این اعتماد به نفس آشنا می شویم
در اینجا ده استراتژی ساده که به شما در تقویت اعتماد به نفس کودکتان کمک میکند آورده میشود:
بی قید و شرط عشق بورزید
وقتی کودکتان را صرفنظر از توانایی هایش، مشکلاتش، اخلاقش یا قدرتش میپذیرید، به او بیشترین کمک را میکنید. بنابراین، او را در عشق خود غرق کنید، او را تا میتوانید بغل کنید، ببوسید و فراموش نکنید به او بگویید که چقدر دوستش دارید. وقتی مجبورید در موردی به او تذکر بدهید، به او بفهمانید از رفتارش ناراحت هستید و نه خودش.
توجه کنید
وقتی را برای توجه کامل به کودک خود کنار بگذارید. این بسیار به احساس اعتماد به نفس کودک شما کمک می کند چون به او این پیغام را میدهد که به نظر شما او مهم و ارزشمند است. حتما نباید وقت زیادی باشد؛ فقط چند لحظه که میخواهد با شما حرف بزند، تلویزیون را خاموش کنید تا جواب سوالش را بدهید. با او ارتباط چشمی برقرار کنید تا معلوم باشد که واقعا دارید به چیزی که میگوید گوش میدهید.
محدودیتها را یادش بدهید
چند قانون منطقی برای کودک خود وضع کنید. مثلا، اگر به او میگویید که موقع دوچرخه سواری در خیابان باید کلاه سرش بگذارد، اجازه ندهید بدون کلاهش به خانه دوستش برود. اگر بداند که بعضی قوانین خانوادگی نقش روی سنگ شده اند، احساس امنیت بیشتری میکند و به زودی بر طبق انتظارات شما زندگی خواهد کرد. فقط بکوشید واضح و باثبات باشید و نشان دهید که به او اعتماد دارید و از او انتظار دارید که کار درست را انجام دهد.
از ریسک کردنهای سالم استقبال کنید
کودکتان را به کشف چیزی تازه، مثل خوردن غذایی متفاوت، یافتن دوستان تازه، یا اسکیت سواری تشویق کنید. با این که همیشه احتمال شکست وجود دارد اما بدون ریسک کردن موفقیت هم به دست نمی آید. پس به کودک خود اجازه تجربههای کم خطر را بدهید و در مقابل تقاضاهای او در دخالت خود مقاومت کنید. پریدن وسط کار او و گفتن این که «خودم میکنم» او را وابسته بار میآورد و اعتماد به نفس او را کم میکند.
اجازه بدهید اشتباه کند
البته یک جنبه حق انتخاب دادن و خطر پذیری این
است که کودکتان در معرض اشتباه قرار میگیرد. اینها درسهای باارزشی برای اعتماد به
نفس کودکتان هستند . اگر خودتان هم اشتباه کردید، به آن اعتراف کنید،
پذیرش
و اصلاح اشتباهات پیغام قدرتمندی به فرزندتان میرساند و پذیرش مشکلات را برای
کودک آسانتر میکند.
کارهای
خوبش را تشویق کنید
سعی کنید چیزهای خوبی را که کودکتان در روز انجام میدهد با صدای بلند اعلام کنید. مثلا به پدرش بگویید «امروز همه تکالیفش را سریع انجام داد». با این کار او را در معرض تحسین خود و پاسخ دلگرم کننده پدرش قرار میدهید.
خوب گوش کنید
اگر کودکتان نیاز به حرف زدن دارد، بایستید و به چیزی که برای گفتن دارد خوب گوش دهید. او نیاز دارد احساس کند که افکارش، احساساتش، خواستهها و نظراتش مهم هستند. به او بگویید «میفهمم که ناراحتی چون نمیتوانی به آن مهمانی بروی». با پذیرفتن احساساتش بدون قضاوت درباره آنها، به احساسات او اعتبار میبخشید و نشان میدهید که برای چیزی که میخواهد بگوید ارزش قایلید.
از مقایسه اجتناب کنید
نظراتی مثل «چرا سعی نمیکنی مثل برادرت باشی؟» یا «چرا مثل دوستت مودب نیستی؟» فقط کودکتان را به یاد مشکلاتش میاندازد و در او احساس خجالت، حسادت و رقابت را تشدید میکند. حتی مقایسههای مثبت مثل «تو بهترین بازیکنی» هم به طور بالقوه مخرب اند چون کودک به سختی می تواند همیشه بر طبق این تصویر خود را بسازد. اگر بگذارید کودکتان بداند که او را به خاطر منحصر به فرد بودنش تحسین میکنید، او هم ارزش بیشتری برای خودش قایل میشود.
احساس همدردی کنید
اگر کودکتان خودش را به شکلی ناخوشایند با خواهر برادرها یا همسالانش مقایسه میکندمثلا می گوید: «چرا نمی تونم مثل دوستم توپ پرت کنم» ، با او همدردی کنید و بعد روی یکی از تواناییهایش تاکید کنید. مثلا بگویید، «آره راست میگی. دوستت توپ پرت کن خوبیه. تو هم خیلی تند میدوی». این به کودکتان کمک میکند متوجه شود که ما همه نقاط قوت و ضعفی داریم و لازم نیست که حتما بی عیب باشد تا احساس خوبی درباره خودش داشته باشد.
تشویق کنید
هر کودکی نیاز به شکلی از حمایت از جانب عزیزانش دارد که پیغام میدهند «ما به تو ایمان داریم. ما تلاشهایت را میبینیم. ادامه بده!» تشویق یعنی تشخیص دادن پیشرفت و نه فقط پاداش دادن به نتیجه. این به کودکتان کمک میکند تا با احساس خوبی نسبت به خود رشد پیدا کند.