پریسا قیاسی

روانشناس کودک و مشاور فرزندپروری

پریسا قیاسی

روانشناس کودک و مشاور فرزندپروری

پریسا قیاسی
پریسا قیاسی
========
روانشناس و روان درمانگر ویژه کودک
مدرس دوره های فرزندپروری (PMT)
مدیر آموزشی خانه کودک مامیران
========
شماره های تماس:
02144227943 - 02144227944
آدرس خانه کودک مامیران :
تهران، بلوار مرزداران، خیابان سپهر، خیابان زاگرس غربی پلاک 33
========
اینستاگرام : mumiran.ir @
کانال تلگرام : mumiran @
سایت : www.mumiran.ir

۶ مطلب با موضوع «مدرسه و مهد کودک» ثبت شده است

مدرسه دولتی یا غیر انتفاعی

این روزها که موقع ثبت نام مدارسه، خیلی از والدین سوال می کنند که بهتره بچه شون رو مدرسه غیر انتفاعی ثبت نام کنند یا مدرسه دولتی ؟

به نظر می رسه هر کدوم اینها شرایطی داره که بعضیش می تونه مفید باشه و بعضی دیگه نه.

مثلا در مدارس غیر انتفاعی، معمولا کلاس ها خلوت تره و به بچه ها بیشتر توجه میشه و باهاشون بیشتر کار می کنند. معمولا بچه هایی که مدرسه  غیرانتفاعی می رن، تو خونه کمتر نیاز به تمرین دارند و بیشتر درس رو توی مدرسه یاد می گیرند.

ولی این مشکل هم هست که در این مدارس معمولا برای اینکه والدین راضی باشند، به بچه ها بیش از حد آسون می گیرند. هم از نظر درسی و هم از نظر اخلاقی. از طرف دیگه معمولا توی کلاس همه بچه ها از قشر متوسط به بالا هستند و بچه با سطح توقعی بیشتر از بچه های مدارس دولتی بزرگ میشه.

در مدارس دولتی معمولا کلاس ها پرجمعیت تر هستند و ممکنه معلم نتونه به همه بچه ها توجه کافی داشته باشه. اغلب لازمه که والدین هم در منزل با بچه تمرین کنند تا به خوبی مطلب رو یاد بگیره. این موضوع به خصوص برای بچه هایی که مشکل تمرکز دارند و یا بچه هایی که دچار اختلالات یاد گیری هستند و به توجه بیشتری نیاز دارند، یا والدینی که فرصت کافی برای تمرین با بچه رو ندارند، می تونه مشکل آفرین باشه.

ولی حسن این مدارس اینه که اولا هزینه زیادی رو به خانواده ها تحمیل نمی کنه. دوم اینکه به کسی بیش از حد ارفاق نمیشه و معمولا جدی تر از مدارس غیر انتفاعی با بچه ها برخورد می کنند و نظم و انضباط بیشتری دارند.

از طرف دیگه ، تو این مدارس  بچه هایی با سطح اقتصادی مختلف توی یک کلاس هستند و این بچه رو واقع بین تر میکنه.

البته این مطالبی که گفتم، خیلی کلی هستند و در مورد همه مدارس دولتی و یا غیرانتفاعی صدق نمی کنند.

در نهایت، شما پدر و مادر عزیز، با توجه به نکات بالا و بر اساس شرایط زندگی خودتون و ویژگی های فرزندتون می تونید تصمیم مناسب رو در این مورد بگیرند. 

بیش فعالی

این روزا بیش فعالی خیلی مد شده. خیلی از پدر و مادرا بچه شونو پیش ما میارن و اصرار دارن که بیش فعاله و باید دارو مصرف کنه. 
یه نمونه ش هفته پیش بود. 
بچه رو که بررسی کردم دیدم مشکلی نداره فقط خیلی شیطون و پر انرژیه. از پدرش پرسیدم : «چرا فکر میکنی که پسرت اختلال بیش فعالی داره؟» گفت : «برای اینکه از دیوار راست بالا میره. تو خونه به همه چیز دست میزنه و همه رو خراب می کنه. اعصاب برامون نذاشته از بس که سر و صدا می کنه. ببینید تو این چند دقیقه چقدر این ور و اونور داره میره . به نظر شما این بچه غیر طبیعی نیست؟!» 
گفتم: «به نظر من کاملا سالمه ، فقط خیلی شیطونه»
گفت: «ما هم بچه بودیم و شیطنت می کردیم، ولی نه اینجوری»
بعد شروع کرد درباره بچه گی هاش گفت و اینکه چقدر بچه با ادبی بوده
من چیزی نگفتم و فقط به حرفاش گوش دادم، تا رسید به اینجا که : «هر وقت می رفتیم بیرون، یکی مسئول این بود که پیرهن منو نگه داره که فرار نکنم ، چون تا ولم می کردن در می رفتم و دیگه نمی تونستند پیدام کنند» و بعد غش غش خندید.
گفتم : «پس معلوم شد شما هم کم شیطنت نداشتی. فقط شانس آوردید که اونوقتا کسی اسم بیش فعالی رو نشنیده بود»

یادمون باشه!
هر بچه ای که پر سر و صدا و پرحرفه، پر انرژی و پر تحرکه، کنجکاوه و به همه چیز دست میزنه، الزاما دارای «اختلال بیش فعالی و نقص توجه» نیست.


مسأله کنکور در خانواده‌‌های مختلف واکنش‌های متفاوتی را به وجود می‌آورد. بعضی از والدین بی‌تفاوتند و خیلی‌ها کاری به فرزندان‌شان ندارند. بعضی‌ها اوضاع و شرایط را تسهیل کرده و امکانات لازم را فراهم می‌آورند. تعدادی از والدین هم حساسیت زیادی به موضوع نشان می‌دهند و سعی می‌کنند این حساسیت را در فرزندان‌شان نیز تقویت کنند. والدینی هم هستند که به دلیل عدم رضایت از نوع فعالیت و تلاش فرزندان‌شان برای کنکور، از اهرم‌های فشار استفاده می‌کنند. اما مناسب‌ترین روش و بهترین راه‌کارها برای این مسأله، کدام است؟

کنکور

گاه با کودکانی برخورد می کنیم که منزوی و گوشه گیر هستند و کمتر تمایل دارند با دیگران رابطه برقرار کنند. این کودکان ممکن است به دلیل اضطرابی که نسبت به ارتباط با بچه های دیگر دارند، در مقابل رفتن به مهد کودک و یا مدرسه هم مقاومت نشان دهند و یا حاضر نشوند با بچه های دیگر بازی کنند و ترجیح می دهند بیشتر با پدر و مادرشان باشند.

اگر این کودکان را به حال خود رها کنیم، مشکلشان خود به خود حل نمی شوند و می تواند مسائل دیگری از جمله کاهش اعتماد به نفس را نیز برای کودک ایجاد کند، پس لازم است برای رفع آن اقداماتی صورت بگیرد که در ادامه به آنها می پردازیم.


کودک خجالتی

این روزها بسیاری از مادران به دلیل اشتغال در خارج از منزل، کودکشان را به مهد کودک می سپارند و گاهی مادران خانه دار نیز تمایل دارند که کودکشان ساعاتی را در مهدکودک سپری کند. تمامی این مادران می خواهند بدانند که آیا حضور فرزندشان در مهد کودک برای آنها مفید است یا می تواند آسیب هایی به برای او داشته باشد.

تحقیقات زیادی در خصوص مزایا و معایب مهد کودک انجام شده که در ادامه به نتایج آنها می پردازیم.

مهدکودک

کودکان در سن 2.5 تا 3 سالگی آمادگی لازم برای حضور در مهد کودک را دارند و می توانند بدون حضور مادرشان ساعاتی را با همسالانشان باشند. اما چرا برخی از کودکان حاضر نیستند از مادرشان جداشوند و به مهد کودک بروند؟

یکی از علت های اصلی این مقاومت، وابستگی شدید کودک به مادرش است . یعنی مهارت های کودک متناسب با سنش رشد نکرده و از نظر جسمی و عاطفی هنوز به والدین به خصوص مادر وابسته است. این کودکان در هنگام جدا شدن از مادر گریه و التماس می کنند، به او می چسبند و حتی گاهی حالات ناخوشایند فیزیکی از قبیل تهوع و استفراغ و یا دل درد و سردرد پیدا می کنند. اغلب والدین با مشاهده این حالات، کودک را با خود به منزل باز می گردانند و یا در کنار او می مانند. این اعمال نه تنها به نفع کودک نیست بلکه شرایط را بدتر و کودک را وابسته تر می کند. در ادامه درباره چگونگی آماده کردن این کودکان برای حضور در مهد کودک توضیح می دهیم


رفتن به مهد کودک