رفتار با کودک خجالتی و کم رو

دومین جلسه از مجموع جلسات «چگونه با فرزندم رفتار کنم» با موضوع کودک کم رو و خجالتی، روز شنبه 25 مهر ماه ساعت 14 الی 18 در محل سالن آمفی تئاتر مجتمع فرهنگی هنری نور برگزار می شود.
در جلسه قبلی که با موضوع لجبازی و پرخاشگری در کودکان در همین مکان برگزار شده بود، درباره روش های صحیح رفتار با کودک و مهارت هایی از جمله همدلی کردن با کودک و ایجاد نظم و داشتن رفتار قاطعانه با کودک توضیح داده شد. همچنین تاکید شد که پدر و مادر باید مراقب رفتارهای خودشان باشند تا الگوی مناسبی برای رفتارهای فرزندشان باشند.

 

‼️توجه ‼️ به منظور حفظ نظم کلاس، امکان حضور کودکان عزیز در سالن همایش به هیچ وجه وجود ندارد.

می توانید فرزندان بالای سه سال را به خانه کودک مجتمع نور بسپارید ولی لطفا فرزندان کوچک تر را به همراه خود نیاورید تا هم خود شما و هم سایر دوستان بتوانند از مطالب ارائه شده استفاده لازم را ببرند.

همایش «چگونه با فرزندم رفتار کنم؟»

امروز شنبه 18 مهر ماه، اولین جلسه از مجموعه همایش های «چگونه با فرزندم رفتار کنم؟»، با موضوع لجبازی و پرخاشگری در کودکان، در سالن آمفی تئاتر مجموعه فرهنگی هنری نور برگزار شد.

ضمن تشکر از همه عزیزان شرکت کننده، به اطلاع می رساند فایل پاور پوینت این همایش، در کانال تلگرام «مادر ایرانی» به آدرس telegram.me/mumiran قرار داده شده است. فایل صوتی این همایش هم به زودی آماده شده و در همین کانال قرار می گیرد.

عزیزان علاقمند، جهت اطلاع از جلسات بعدی این همایش می توانند از طریق تلگرام یا پیامک به شماره 09397236025 پیغام دهند تا در لیست اطلاع رسانی قرار بگیرند.

چرا بعضی از بچه ها تو خواب راه می رن؟

تقریبا ده تا سی درصد بچه ها تو سن 4 تا 12 سال ممکنه یه دوره خوابگردی در شب داشته باشند (در پسرها بیشتر از دخترهاست). به این معنی که در ساعات اولیه خواب، بچه از جاش بلند می شه و توی خونه راه می ره. معمولا چشم بچه بازه ولی چهره اش کاملا سرد و بی تفاوته و به حرف های اطرافیان توجهی نداره و وقتی هم که بیدار می شه، اصلا یادش نمیاد که تو خواب راه می رفته. این رفتار هیچ ضرری برای بچه نداره و معمولا نشونه مشکل خاصی هم نیست.

تنها در مواردی که خوابگردی خیلی زیاده و باعث می شه بچه در طول روز خواب آلوده باشه و در یادگیری و فعالیت های روزانه ش دچار مشکل بشه، می تونید به پزشک مراجعه کنید تا برای کودک دارو تجویز کنه.

ولی در سایر موارد، فقط کافیه بدون بیدار کردن بچه، اونو آروم به تختش برگردونید. این حالت نیاز به درمان خواصی نداره و معمولا با افزایش سن بچه، خود به خود برطرف می شه.

چیز دیگه ای که باید در مورد این کودکان در نظر داشته باشیم اینه که ممکنه در حین راه رفتن به خودشون آسیب بزنند. مثلا از خونه بیرون برن، از پله ها بیفتند، به سمت پنجره ها برند و یا حتی با وسایل داخل خونه برخورد کنند.

اگه بچه تون سابقه خواب گردی داره :

-          شب ها در و پنجره های اتاقش رو قفل کنید.

-          وسایل تیز و خطرناک رو تو اتاقش نگذارید.

-          خرت و پرت های کف اتاقش رو جمع کنید تا باعث زمین خوردنش نشه.

-          قبل از خواب زیاد نوشیدنی نخوره و حتما دستشویی بره (پر بودن مثانه می تونه باعث خوابگردی بشه)

-          قبل از خواب کافئین مصرف نکنه

-          اتاق خواب کودک ساکت باشه

-          برنامه خواب و بیداری منظمی داشته باشید

مامان و بابای عزیز، لطفا داد نزنید!

متاسفانه تعداد زیادی از بچه هایی که به خاطر مشکلات اضطرابی مثل وسواس، ناخن جویدن، لکنت زبان، شب ادراری و حتی مشکلاتی مثل اعتماد به نفس پایین، ناسازگاری با همسالان و مشکلات یادگیری در مدرسه به مرکز مشاوره مراجعه می کنند، بعد از چند جلسه مشاوره متوجه می شم که ریشه اضطراب ها و نگرانی های بچه، عصبانیت های شدید و داد زدن پدر یا مادره.

برای یه بچه، خونه ش امن ترین تقطه دنیا است و پدر و مادر قابل اعتماد ترین افراد هستند. ولی وقتی این افراد قابل اعتماد هرزگاهی، خونه امن بچه رو با فریادهای بلندشون میلرزونند، بچه احساس بی پناهی بهش دست می ده. اونوقته که اضطراب و ترس تو وجود بچه ریشه می کنه.

اکثر ما تصورمون از خشونت، کتک زدن بچه است. ولی داد زدن، خشم شدید، تحقیر کردن، مسخره کردن و بی محلی و قهر های طولانی همه نوعی خشونت علیه کودکانه.

بهتره با تمرین مهارت های کنترل خشم، در شرایط پر تنش خودمون رو کنترل بکنیم و از طرف دیگه هم با یادگیری مهارت های فرزند پروری، به جای دعوا کردن و داد و بیداد سر بچه ها، از روش های موثرتر و بهتری برای کنترل رفتارهای اونا استفاده کنیم.

به چه بچه ای «بیش فعال» می گن؟

بر خلاف اون چیزی که اکثر افراد تصور می کنند، علامت اصلی تشخیص بیش فعالی، جنب و جوش و فعالیت زیاد نیست. نام اصلی این مشکل، «اختلال بیش فعالی-نقص توجه» هست و مهم ترین مشکل این کودکان، عدم تمرکز و مشکل در توجه کردن به یک موضوع خاص هست.

بچه ای که دچار این مشکل هست، علیرغم اینکه خیلی پر تحرک و پر جنب و جوشه، معمولا کارهای خیلی پرخطری رو انجام می ده و به عواقب کارهاش توجهی نمی کنه. حتی ممکنه گاهی به دیگران هم آسیب بزنه. نشونه دیگه این اختلال اینه که معمولا وقتی صداش می کنیم، متوجه نمی شه. وقتی ازش کاری رو می خوایم، یا خوب متوجه نمی شه و یا اینکه به سرعت فراموش می کنه. هیچ کاری رو تا آخر انجام نمی ده و از هر چیزی خیلی زود خسته می شه.

این بچه ها با اینکه هوش خوبی دارند، ولی در مدرسه موفق نیستند و نمره های پایینی می گیرند. دلیل این نمره ها هم اینه که بچه نمی تونه به حرف های معلم توجه کنه و یاد بگیره.

علت اصلی این اختلال هنوز کاملا مشخص نشده ولی چیزی که مشخصه اینه که رفتارهای این بچه ها به خاطر مشکلیه که دارند و نوع تربیت پدر و مادر، باعث ایجاد این نوع رفتارها نیست.
درمان هایی که الان برای این بچه ها انجام می شه:

این کودکان هرچه سریعتر مشکلشون تشخیص داده بشه و درمانشون شروع بشه، کمتر آسیب می بینند و خانواده هم کمتر دچار مشکل می شن.

• درمان دارویی، که نوع و مقدار اون رو روانپزشک تعیین می کنه
• نوروفیدبک که می تونه در افزایش توجه و تمرکز کودک موثر باشه
• رفتار درمانی و آموزش والدین برای کنترل رفتارهای نا مناسب کودک، که لازمه توسط متخصص دوره دیده انجام بشه
• بازی درمانی که هم می تونه تو مراکز کاردرمانی انجام بگیره و هم به والدین آموزش داده بشه تا توی خونه با بچه تمرین کنند.

نکته مهم اینکه ، تشخیص نهایی این بیماری صرفا توسط روانشناس یا روانپزشک متخصص که آموزش های لازم رو دیده باشه، انجام می شه. پس لطفا به هر بچه شیطونی بیش فعال نگید.

نکته دیگه اینکه مراحل درمان و نوع درمان مناسب برای هر کودک با کودک دیگه فرق داره و لازمه متخصص مربوطه این رو تشخیص بده.