بازگشت به رفتارهای بچه گانه در فرزند اول

با تولد نوزاد جدید باید برای برخی تغییر رفتارها در فرزند اول آماده باشیم

یکی از این تغییر رفتارها پس روی و بازگشت کودک به حالت های بچگی است.  ممکن است فرزند شما بعد از تولد نوزاد، خودش را خیس یا کثیف بکند. یا اگر قبلا به راحتی می خوابید، حالا نیاز دارد که حتما برایش لالایی بخوانید تا به خواب برود. برخی از بچه ها تمایل به خوردن پستانک، شیشه وانگشت پیدا می کنند. گاهی بچه حاضر نیست کارهایی که قبلا به تنهایی انجام میداده را انجام دهد و از شما کمک بخواهد. مثلا بگوید که بلد نیستم کفش هایم را بپوشم و یا حتی ممکن است ببینید که دختر شش ساله شما کاملا بچه گانه  حرف می زند.

در صورت مشاهده این تغییرات در کودک بهتر است به جای سرزنش کودک به نکات زیر توجه کنید:

1.    بپذیرید که این پس روی به گذشته یک واکنش عادی در کودکی است که دچار اضطراب شده است.

2.    به این نکته توجه کنید که وقتی فرزند شما می بیند که همه افراد خانواده به نوزاد توجه دارند، گمان می کند که رفتارهای بچگانه نوزاد برای اطرافیان جالب است و با تقلید از او سعی در جلب توجه شما دارد.

3.    تا حد امکان با او مدارا کنید تا بتواند خود را با شرایط جدید وفق بدهد.

4.    کارهایی را که نشانه بزرگ شدن او هست را یادآوری کنیم و احساس خوبمان را از آنها بگوییم. مثلا وقتی نوزاد گریه می کند به کودک بگوییم که «چقدر خوبه که تو بزرگ شدی و می تونی با ما حرف بزنی و دیگه لازم نیست گریه کنی»

5.    زمان هایی را به طور اختصاصی به او توجه داشته باشیم و بدون حضور نوزاد با او حرف بزنیم، بازی کنیم یا قصه بخوانیم.

نقش پدر در احساس امنیت کودک

پدر نقش حامی و پشتیبان را در زندگی کودک ایفا می‌کند. هر قدر کودک پدرش را قدرتمندتر درک کند، بیشتر احساس امنیت می‌کند. منظور از قدرت، قدرت بدنی نیست بلکه مقصود اقتدار و قدرت حل مسائل و مشکلات به بهترین و منطقی‌ترین نحو می‌باشد. 
شاید جالب باشد بدانید که معمولاً پدران دیکتاتور جایگاه قدرتمندی در ذهن فرزندانشان ندارند. بیشتر ترس است که این کودکان را به پدرانشان متصل می‌کند و نه احترام و احساس دلگرمی. 
کودکان به پدرانی نیاز دارند که در موقع سختی بتوانند به آن‌ها رجوع کنند و از آن‌ها درخواست کمک نمایند. پدرانی که بدون سر و صدای زیاد و همراه با رازداری مشکلات کودکانشان را حل نمایند.

نکاتی که باید در مورد دو قلوها رعایت کنیم

مشکلی که معمولا والدین دو قلوها باهاش مواجه میشن، اینه که یکی از قل ها به اون یکی زور میگه و قل دوم خیلی مظلومه و از حق خودش نمی تونه دفاع کنه. 
برای رفع این حالت، بهتره چند نکته رو رعایت کنیم 
1- در محیط های خارج از خونه بهتره با هم نباشند. مثلا در مدرسه تو دو تا کلاس مختلف باشند
2- دوستای متفاوتی داشته باشند
3- شرایطی رو ایجاد کنیم که قل زورگوتر بیشتر با بچه های بزرگ تر از خودش بازی کنه و قل مظلوم تر با بچه های کوچکتر
4- لازم نیست که همیشه بچه ها لباس های یکسان بپوشند. با پوشیدن لباس های متفاوت فردیت اونا بهتر حفظ میشه
5- مراقب قل مظلوم تر باشید ولی با قل دیگه هم با محبت رفتار کنید
بر اساس سخنان دکتر فرهنگ هلاکویی

چگونه احساس حسادت را در فرزندمان کنترل کنیم؟

حس حسادت در کودکان، احساسی طبیعی است اما اگر کودک هر بار بخواهد خودش را با بقیه مقایسه کند دچار مشکلاتی خواهد شد. به همین علت لازم است به کودکتان یاد بدهید که بتواند احساس حسادت خود را کنترل کند. بدین ترتیب نه تنها احساس بهتری خواهد داشت بلکه بهتر می‌تواند با دیگر کودکان برخورد کند و روابط اجتماعی بهتری داشته باشد. 

با کودکی که می خواهد همه چیز را با جیغ و گریه به دست آورد، چگونه رفتار کنیم؟

دربرخورد با این رفتار کودک، به هیچ وجه نباید به جیغ‌های او اعتنا کرد. وقتی یک کودک با جیغ‌زدن یا پرخاشگری به خواسته‌های خود می‌رسد، می‌آموزد که این رفتار را تکرار کند. اگر پدر و مادر به جیغ‌‌زدن فرزندان خود توجه کنند، این رفتار را در او تقویت می‌کنند.

در چنین وضعیتی باید از تکنیک نادیده گرفتن، استفاده کرد. یعنی در کنار او هستیم ولی نه به او نگاه می‌کنیم نه با او حرف می‌زنیم، فقط خودمان را مشغول می کنیم بدون این‌که با او ارتباط برقرار کنیم. این طوری کودک متوجه میشود بدون ارتباط با پدر و مادر، هیچ لذتی برایش وجود نخواهد داشت. اگر این کار را ادامه دهیم رفتار ناپسندش را ترک میکند.

در کنار نادیده گرفتن، باید به تقویت رفتارهای مثبت کودک هم توجه کنیم تا میزان پرخاشگری کم شود. باید کاری کنیم که کودک حس کند راه دیگری نیز وجود دارد که میتواند به پدر و مادرش نزدیک شود و با داد و فریاد به هیچ نتیجه‌ای نمی رسد.

چرا بچه ها گاز می گیرند؟

گاهی اوقات والدین با دیدن برخی رفتارها در کودک خود مضطرب می شوند و به دنبال علت رفتار و راه حل های آن می گردند. یکی از این رفتارها، گاز گرفتن است. والدین وقتی می بینند که فرزندشان بچه های دیگر را گاز می گیرد تا اسباب بازی آنها را صاحب شود، یا مادرش را گاز می گیرد تا به بیسکویت مورد علاقه اش برسد و یا با ناراحتی برادر کوچکش را گاز می گیرد، به شدت ناراحت می شوند و  به دنبال روشی برای مقابله با این رفتار ناپسند کودک خود می شوند. 

به بچه ها «نه» گفتن را بیاموزیم

بسیاری از کودکان فکر می کنند وقتی کسی، از آنان چیزی یا کاری را بخواهد و آنها زیر بار نروند و به خواسته اش تن در ندهند، آن شخص می رنجند یا عصبانی می شود. بدتر از همه اینکه این کودکان خودشان را بدهکار می دانند و سرزنش می کنند!
اما همانطور که می دانید، نمی شود رضایت همه مردم را جلب کرد و هر چه آدم بیشتر تلاش کند ناخوشنودی و رنجش دیگران از او بیشتر می شود تا جایی که مساله سوء استفاده پیش می آید. از آن بدتر اینکه شخص، گرفتار آزردگی از خود یا خستگی و خشم و اندوه و سرخوردگی می شود! در چنین شرایطی آدم متوجه چیز عجیبی می شود: بیش از آنکه به خاطر رشد و پرورش خودش تلاش بکند، توانایی هایش را برای خواسته های دیگران به کار برده است.
کودک باید دریابد لزومی ندارد همواه به خواسته های دیگران، به خصوص آنهایی که عضو خانواده نیستند،تن بدهد. چه بسا افراط در اینگونه رفتارها، موجب بیزاری از خویشتن بشود. بنابراین باید تلاش کرد کودکان حدو مرز رفتار اجتماعی درست و شایسته را بهتر بشناسند و از آن مهمتر، این حد و مرزها را تمرین کنند و در موقع لزوم بتواند از آن استفاده کند.
والدین با روش های مختلف مثل کتاب خواندن، بازی کردن، ایفای نقش و قصه گویی می توانند این مهارت ها را به بچه ها یاد بدهند.

پسر ، رقیب پدر .... دختر ، هووی مادر

بیشتر کودکان در سنین پیش از دبستان و حدود 4 تا 6 سالگی، گرایش و تمایل جنسی به پدر یا مادر از جنس مخالف خود دارند و سعی می کنند خود را به او نزدیک کنند. پسرها به مادرشان علاقمند می شوند و تا می توانند خود را به او نزدیک می کنند و از سوی دیگر پدر را رقیب خود می دانند و تلاش می کنند تا او را به نوعی از میدان به در کنند. دختران هم تمام تلاششان را برای جلب توجه پدرشان می کنند و به مادرشان حسودی می کنند. 

برای آشنایی بیشتر با این نوع رفتارها در بچه ها و چگونگی برخورد با آن، به ادامه مطلب بروید.

چرا بچه ها از شب و تاریکی می ترسند؟

تصورات و تخیلات در دوران کودکی بسیار قوی است، بطوریکه گاه آنها نمی توانند تفاوت بین تخیل و واقعیت را متوجه بشوند. گاه این تصورات درباره اتفاقات و رخدادهای منفی و دلهره آور است که می تواند باعث ترس و نگرانی کودک شود. آنها درخلوت با خود می‌اندیشند: اگه تو اتاق دختری که دیشب مامان قصه ش رو گفت، هیولا بوده، پس ممکنه تو اتاق من هم هیولا باشه.

تاریکی شب، سکوت و جدا شدن از پدر و مادر درهنگام خواب نیز می تواند این تصورات منفی و ترس آور را تشدید کند. به همین دلیل کودکی که در روز به تنهایی در اتاقش بازی می کنند، شب هنگام حاضر نیست به تنهایی در اتاقش بخوابد.

چگونه به بچه های کنکوری خود کمک کنید؟

مسأله کنکور در خانواده‌‌های مختلف واکنش‌های متفاوتی را به وجود می‌آورد. بعضی از والدین بی‌تفاوتند و خیلی‌ها کاری به فرزندان‌شان ندارند. بعضی‌ها اوضاع و شرایط را تسهیل کرده و امکانات لازم را فراهم می‌آورند. تعدادی از والدین هم حساسیت زیادی به موضوع نشان می‌دهند و سعی می‌کنند این حساسیت را در فرزندان‌شان نیز تقویت کنند. والدینی هم هستند که به دلیل عدم رضایت از نوع فعالیت و تلاش فرزندان‌شان برای کنکور، از اهرم‌های فشار استفاده می‌کنند. اما مناسب‌ترین روش و بهترین راه‌کارها برای این مسأله، کدام است؟