درباره رفتار با نوجوانان باید یک اصل مهم رو
یادمون باشه: ما با یک بزگسال روبرو هستیم، نه یک بچه. پس نباید رفتاری که تا
حالا با فرزندمون داشتیم رو از این به بعد هم باهاش داشته باشیم.
برای اینکه بتونیم تو دوران بلوغ و بعد از اون رابطه خوبی با فرزندمون داشته باشیم، باید چند اصل همه رو یادمون باشه:
- هیچوقت از زور و تهدید استفاده نکنیم چون بازنده میشیم . یادمون باشه که فرزندمون هم قد خود ماست و دیگه بچه کوچولوی دیروز نیست.
- همونطوری باهاش رفتار کنیم که با یه دوست صمیمی رفتار می کنیم. اگه ما سر دوستمون داد بزنیم که اتاقش رو تمیز کنه، خوشش میاد؟
- لازمه بدونیم که فرزندمون دیگه مثل گذشته علاقمند نیست که همه وقتش رو با ما بگذرونه و ترجیح می ده که بیشتر با همسالان خودش باشه و با اونا حرف بزنه.
- بلوغ به تنهایی می تونه آشفتگی های زیادی در نوجوان ایجاد کنه، بهتره ما این آشفتگی رو با جر و بحث های طولانی بیشترش نکنیم.
- بهتره کمی بیشتر به خودمون برسیم و کمی به روز تر بشیم.
- هیچ وقت اونو با زمان نوجوانی خودمون مقایسه نکنیم.
- ازش انتظار نداشته باشیم که همیشه مطابق نظر و سلیقه ما رفتار کنه. به سلیقه و نظرش احترام بگذاریم، حتی اگه باهاش موافق نیستیم.
- برای شروع حرف زدن، با چیزهایی که بهش علاقمنده سر صحبت رو باز کنیم. مثلا تیم فوتبال مورد علاقه ش، موسیقی که دوست داره، هنرپیشه ای که ازش خوشش میاد، فیلم مورد علاقه ش و ...
- اونا هیجان رو دوست دارند، براشون هیجان های مثبت و سازنده ایجاد کنیم.
- و در آخر یادمون باشه که نوجوان ها برای این با ما مخالفت می کنند که می خوان خودشون رو به ما ثابت کنند. پس بپذیریمشون و بهشون اعتماد کنیم.
